Warsztaty dla rodziców
W lutym (7-8.02 i 21-22.02) odbyły się w naszej wspólnocie warsztaty prowadzone przez Izę Owczaruk – psychologa z warszawskiej Fundacji Wspierania Rodzin Korale, członka ZAK, a przede wszystkim mamę dwójki prawie dorosłych dzieci.
Warsztaty poświęcone były relacjom pomiędzy rodzicami i ich dorastającymi pociechami i zostały podzielone na dwie części – w pierwszej uczestniczyli tylko rodzice, a w drugiej również młodzież.
Warsztaty uświadomiły nam fakt, że nasze nastoletnie dzieci nie mają łatwego życia, są bardzo wrażliwymi młodymi ludźmi i muszą zmierzyć się z samymi sobą, ze światem i z innymi.
Iza przypomniała nam o tym, o czym wszyscy gdzieś w podświadomości wiedzieliśmy: o budowaniu dobrych relacji, wyznaczaniu granic, zachęcaniu do współpracy, uczeniu myślenia i ponoszenia konsekwencji swoich decyzji i czynów. Próbowaliśmy też analizować konkretne potrzeby naszych dzieci, wobec których stajemy każdego dnia i szukać dobrych rozwiązań. Rozmawialiśmy też o uczuciach, ich akceptacji i o tym jak sobie z nimi radzić.
Bardzo ciekawa była część druga warsztatów, w której rodzic uczestniczył razem ze swoim dzieckiem – super doświadczenie, które namacalnie pozwoliło odnowić szczere relacje, co zaowocuje (miejmy nadzieję) trwałą zmianą na przyszłość.
Dużym plusem okazała się sama forma przeprowadzenia spotkania – czyli właśnie warsztatowa, w czasie której musieliśmy wysilić wyobraźnię i uruchomić aktorskie umiejętności (co nie było takie łatwe), by odegrać scenki z życia nastolatków i próbować zrozumieć ich uczucia i potrzeby.
Za umożliwienie przeprowadzenia warsztatów i wszelką pomoc serdecznie dziękujemy ks. Markowi Chmielniakowi SAC i siostrze Annie Ozon SAC. Dziękujemy również ks. proboszczowi J. Pick za okazaną gościnność i udostępnienie miejsca w parafii, gdzie mogliśmy uczestniczyć w warsztatach. Bóg zapłać!
Gosia i Medard
Bardzo spodobały mi się warsztaty prowadzone przez panią Izę. Pokazała nam, że tak naprawdę nasi rodzice i my chcemy tego samego. Chcemy się dogadać. Pani Iza uświadomiła nam również, że wszelkie spory można rozwiązać dążąc do dialogu, a co za tym często idzie – do kompromisu. Ważnym punktem warsztatów było pisanie, a później czytanie listów do i od rodziców. W wielu przypadkach towarzyszyły temu łzy wzruszenia. Myślę, że tego typu spotkania są bardzo ważne oraz liczę, że pomogą nam w komunikacji międzypokoleniowej.
Olga, 15 lat
